Govor predsjednika Čubrilovića na Svečanoj akademiji povodom 30. godina Narodne skupštine

Srdačno vas pozdravljam i najiskrenije zahvaljujem što ste svojim prisustvom uveličali svečanu akademiju povodom 30 godina od osnivanja i rada Narodne skupštine Republike Srpske.

Naša Skupština nastavlja, pravni i politički kontinuitet Skupštine srpskog naroda u Bosni i Hercegovini, koja je osnovana 24. oktobra 1991. Srpski poslanici, koji su izabrani u Skupštinu Socijalističke Republike Bosne i Hercegovine, u nemogućnosti da na drugi način odbrane pravo srpskog naroda i zaštite njegovu konstitutivnost i ravnopravnost, bili su prinuđeni da formiraju Skupštinu srpskog naroda, kao legitimnog predstavnika političke volje naroda, kako bi sačuvali pravo na opstanak i fizičku egzistenciju. Formiranje Skupštine Srpskog naroda u BiH je bio odgovor na politiku vođstva muslimanskog i hrvatskog naroda.   

Pokazalo se veoma mudrim što tadašnji srpski poslanici nisu napustili dotadašnji status i djelovanje u Skupštini Socijalističke Republike BiH, nego su u njoj ostali sve dok njihova lična bezbjednost nije bila ugrožena, tj. do otpočinjanja oružanih sukoba, aprila 1992. Oni su, sa ogromnom energijom i entuzijazmom, radili u tek formiranoj Skupštini srpskog naroda u BiH, i udarili su temelje naše Republike Srpske. Oni su tako sačuvali legalitet narodnih poslanika, a legitimitet im nije nikad ni bio sporan. To je bio ključni faktor zbog kojeg je tzv. međunarodna zajednica priznala srpsku stranu, tj. Republiku Srpsku i njenu vojsku, kao legalnu i legitimnu, što je omogućilo da učestvujemo u svim mirovnim pregovorima koji su vođeni tokom građanskog rata u BiH od 1992. do 1995.

U borbi za samoopredjeljenje srpskog naroda i nastanak njegove državotvorne zajednice, veoma važna je uloga Narodne skupštine. Ona je imala istorijsku misiju, pozvanje i odgovornost. Činjenica da je nakon njenog formiranja stvorena, odbranjena i učvršćena Republika Srpska, najbolje potvrđuje opravdanost stvaranja Skupštine srpskog naroda u BiH, u predvečerje raspada prethodne zajedničke otadžbine.

Njena posebnost proizlazi iz činjenice da su svi njeni poslanici izabrani od naroda na tajnim i slobodnim izborima, da su oni izraz volje tog naroda.

            Povodom 30 godina od osnivanja Narodne skupštine Republike Srpske, dužni smo da se prisjetimo svih učesnika Osnivačke skupštine srpskog naroda, a posebno onih koji više nisu među živima. Svima njima smo dužni da odamo poštu, primjeren i dostojanstven pijetet, a njihov lik i djelo da spominjemo i u drugim prilikama. To je obaveza onih koji su nastavili i dovršili njihovo djelo, a to su srpski poslanici narednih saziva Narodne skupštine Republike Srpske, ali i svi ostali funkcioneri Republike Srpske.

            Naša obaveza je da njegujemo kulturu pamćenja i sjećanja u kojoj se podrazumijeva da svi mi u Republici Srpskoj, s ponosom pamtimo i sjećamo se onih koji su ugradili sebe u našu Republiku.

            Možemo s pravom konstatovati da je, u proteklih 30 godina, Narodna skupština Republike Srpske odigrala značajnu, pa možda i ključnu ulogu u nastanku, jačanju i razvoju Republike Srpske, u političkoj emancipaciji srpskog naroda i očuvanju njegove slobode i prava na samoodređenje, te prava na vlastitu državnost i očuvanje nacionalnog identiteta.

            Narodnu skupštinu, kao predstavnički dom, čine poslanici koji su birani neposredno na demokratskim parlamentarnim izborima. To je izvor njenog legitimiteta, to joj je davalo snagu da istraje sve ove godine u rješavanju brojnih izazova i problema, da se odupre pritiscima raznih faktora i sila koje iza demokratske „fasade“ djeluju sasvim suprotno proklamovanim principima i normama.

            Zahvaljujući takvoj otpornosti i slozi poslanika u ključnim trenucima istorije srpskog parlamenta i cijele Republike Srpske, ona je i opstala i opstajaće u budućnosti na političkoj sceni ovih prostora.

            Izazovi sa kojima se suočava sadašnji saziv Narodne skupštine, kao i Republika Srpska, nisu ništa manji nego što su bili oni od prije 10 ili 20 godina, ali su manji od onih od prije 30 godina.

            Želim da naglasim da se i danas, u kritičnim trenucima i izazovima za opstanak naše Republike, promoviše i postiže srpsko jedinstvo parlamentarnih stranaka.

            Uvjeren sam da naše jedinstvo neće popustiti pred spoljnim pritiscima, ma koliko oni teški ili primamljivi bili, i da ćemo prevazići aktuelne teškoće sa kojima se suočavamo zbog odbrane dejtonskih načela i želje da se naša Republika nesmetano razvija i napreduje, ne dovodeći u pitanje prava drugih u dejtonskoj BiH.      

            Narodna skupština će i dalje biti mjesto sabora svih narodnih predstavnika, bez obzira na njihovo političko opredjeljenje, koja će zastupati i čuvati interese srpskog naroda i Republike Srpske. Narodnu skupštinu trebamo čuvati i sačuvati, braniti i odbraniti, i predati u nasljeđe budućim generacijama.                     

            Živjela Republika Srpska!